Het interview waar iedereen al heel lang op zit te wachten. In het seizoen waarin hij 15 jaar aan het roer van het Looise schip staat, is daar een goede gelegenheid voor. We gingen 15 jaar terug in de tijd en keken ook verder naar de toekomst. De toekomst kleurt alvast rooskleurig. Of eerder geel-blauw?
Proficiat met je verjaardag, hoe voelt dat?
“Minder plezierig als vroeger. (lacht) Je begint het wel te voelen dat je een jaartje ouder wordt. Het is wel leuk dat de vrienden en familie dan op bezoek komen. Dat doen ze elk jaar trouwens. Het is altijd fijn om iedereen terug te zien.”
Hoe voelt het om 15 jaar voorzitter te zijn?
“Dat lijkt vooral heel lang. Als ik daar op terugkijk, valt dat wel mee. De eerste jaren waren best moeilijk omdat Thes in een moeilijke periode zat. We hebben met vijf personen destijds Thes overgenomen. Kristof (Camps), Guy (Binnemans), Wim (Peetermans), Rudy (Desiron) en mezelf. Die zijn tot op vandaag nog allemaal actief in het bestuur. Doorheen de jaren is het bestuur kunnen uitbreiden tot de leuke groep die er nu is.”
“Ik kreeg de vraag van Vic Theys. Hij was diegene die toen de club leidde. Hij was zwaar ziek en heeft dat zelfs op zijn sterfbed gevraagd. De club had het moeilijk en niemand wou de verantwoordelijkheid op zich nemen. Toen heeft hij Wim en mezelf naar het ziekenhuis geroepen en is die vraag gesteld geweest. Er is een tornooi op Thes vernoemd naar hem dat elk jaar georganiseerd wordt.”
Wat is er in die 15 jaar allemaal veranderd?
“Heel veel. We zijn begonnen in Eerste Provinciale. Thes had een rekening die in het rood stond en die hebben we eerst moeten wegwerken. De omkadering kon ook beter, want sommige transfers werden gedaan op goed geluk. Kortom, de eerste jaren gingen wat moeilijk. Daarna is Dirk Thoelen er bijgekomen als sportief directeur. Hij heeft Wouter Vrancken kunnen binnenhalen als trainer. Het ging nadien beter met de club en we konden ook de betere spelers uit de reeks halen. Nico Claes, Marijn Convents en Kenny Ponet waren daar de eerste voorbeelden van. We zijn met hen kampioen geworden en daar is de opgang van Thes begonnen.”
“We werden twee keer achter elkaar kampioen en het derde jaar pakten we 70 punten. Berchem Sport werd kampioen met 71 punten en met Jonas De Roeck als trainer. Toen waren ze (Wouter Vrancken en Jonas De Roeck) nog jonge onbekende coaches en staan nu beide aan het roer bij een Belgische topclub. Het was een mooie periode voor ons als club. Nadien is Bart Vanhoudt trainer geworden en onder hem zijn we opnieuw kampioen geworden. Hij is sinds dit seizoen sportief directeur samen met Dirk (Thoelen). Dit is het zevende seizoen dat we in Eerste Amateur spelen.”
“Thes heeft een serieuze metamorfose ondergaan. Niet alleen de eerste ploeg heeft stappen gezet. Ondertussen hebben we het 4-sterren label gekregen voor onze jeugdwerking. Er zijn maar een tiental clubs in Vlaanderen die dat ook hebben. De structuur is nu veel sterker en het is een heel goede organisatie geworden. Het aantal (jeugd)spelers in Thes is van 200 naar 800 gegaan. Sportief, structureel en financieel is Thes er sterk op vooruitgegaan.”
Het huwelijk tussen Wendy en Thes, hoe kwam dat tot stand?
“Het was een beetje noodzakelijk zoals ik daarstraks al zei. De club had een nieuwe wind nodig. Dat het zo slopend zou zijn, had ik vooraf niet gedacht. Er zijn heel veel mooie momenten geweest. De laatste jaren is het helaas wat minder, maar ik voel dat er terug wat leven in de brouwerij is. Er zitten maar liefst 9 spelers in de A-kern die uit de jeugdwerking komen en ook het THES B-verhaal zit dit seizoen in de lift. Bij hun wedstrijden zitten er gemiddeld 3 spelers in de basis die ouder zijn dan 23 jaar. Het huwelijk tussen Thes en mezelf is dus een goed en stevig huwelijk!”
Wat maakt van iemand een goede voorzitter?
“Die vraag kan je beter aan anderen stellen. Wat ik heel belangrijk vindt, is onze groep vrijwilligers. Zonder vrijwilligers kan een club niet bestaan. Het engagement van die mensen is de basis van alles. Als zij zouden wegvallen, is het gedaan met Thes. Ik probeer ze zoveel mogelijk te helpen wanneer dat kan. Zowel door de week als in het weekend kan je mij hier terugvinden.”
“Ik ben zeker geen voorzitter die de beslissingen alleen neemt. Alles gebeurt in overleg met het voltallige bestuur. We hebben een zeer stabiel bestuur. Anders zouden zij hier ook geen vijftien jaar zitten natuurlijk. Een heel belangrijke pion is Kristof Maes. Hij brengt een goede dynamiek in de club en is ook stichter van het G-voetbal. Hij verbindt iedereen met elkaar en is een heel gedreven kracht. Hij heeft een vrij directe aanpak, maar is zeer nuttig voor de club. Ook Guy Binnemans is dagelijks op de club en is iemand die heel waardevol is.”
Hoe kom je aan de bijnaam ’Boma’?
“Zottigheid hé. We speelden een paar jaar achter elkaar kampioen en dan is de associatie met FC De Kampioenen en Balthasar Boma snel gemaakt. Als ik vroeger teksten schreef voor de supporters eindigde ik ook altijd met Boma om het bericht af te sluiten. Ik heb hem eens ontmoet op het Gala van de Provinciale Voetballer van het Jaar en heb toen gezegd dat ze mij ook Boma noemen. Hij moest er vooral zelf heel hard mee lachen.”
Aan welke wedstrijd wilt u nog graag herinnerd worden?
(denkt even na) “Vrijdag 11 november 2016 en dat was de 3-5 overwinning op Spouwen-Mopertingen. Het was de dag dat mijn vrouw te horen kreeg dat ze borstkanker had. Een emotionele en zware periode voor ons allebei. De voorzitter van Spouwen-Mopertingen had ons voor de wedstrijd nog uitgenodigd voor een etentje. Ondanks de achterstand wilde Kaat (Van de Craen, vrouw van de voorzitter) de wedstrijd blijven kijken. We zijn gebleven en het werd nog een overwinning. Marijn Convents zei achteraf nog: ‘Als wij hier zo kunnen winnen, gaat Kaat dat ook doen.’ Een mooi moment.”
“Er zijn in die 15 jaar een aantal leuke wedstrijden geweest. De thuiswedstrijd tegen Bocholter VV (gewonnen met 4-0) bijvoorbeeld. Thes was al kampioen, maar die dag is ook Thes B kampioen geworden en dat maakte het uiteraard heel speciaal. 2000 supporters hebben dat live meegemaakt. De eerste titel in Eerste Provinciale zal ik ook niet snel vergeten. We zijn toen met heel de ploeg vier dagen naar Ibiza geweest. En uiteraard de eerste officiële wedstrijd van mijn zoon (Toon De Wit) bij de eerste ploeg. Dat was een oefenwedstrijd tegen STVV. Het is niet altijd makkelijk om bestempeld te worden als zoon van, maar daar gaat hij ongelooflijk goed mee om.”
Aan welke wedstrijd wilt u nooit meer herinnerd worden?
“De match in Berchem Sport ga ik dan nemen. Vóór die wedstrijd stonden we op de eerste plaats en daar verliezen we de wedstrijd en ook het kampioenschap met nog twee wedstrijden te gaan. Gelukkig hebben we dat het jaar nadien rechtgezet, want toen zijn we wel kampioen geworden. Ook de wedstrijd van vorig seizoen op KVK Tienen ga ik niet snel vergeten spijtig genoeg. We verliezen daar met 4-0 en ik ben zelfs voor rust nog te voet naar huis gewandeld. We hadden de spelers nog gewaarschuwd, want de week voordien gebeurde exact hetzelfde. Ik heb zo’n 6 kilometer gewandeld, maar had nieuwe schoenen aan en die deden nog wat pijn. Bart (Vanhoudt) heeft me toen gebeld en is mij komen halen en heeft me thuis afgezet.”
Is er ambitie om te promoveren?
“Die is er zeker! De licentievoorwaarden zijn versoepeld waardoor het haalbaar is. We mogen alleen niet de fout maken die andere clubs wel hebben gemaakt. KV Oostende is failliet en ook KMSK Deinze zit in moeilijkheden. Als we ooit die stap zetten, moeten we ervoor zorgen dat alles tot in de puntjes in orde is. Sportief en financieel bedoel ik dan. Op deze site is dat mits enkele aanpassingen zeker mogelijk. Door enkel de Vlaamse ploegen in Eerste Amateur is dat een heel mooie reeks geworden. Sportief moet je wel ambitieus zijn vind ik. We gaan er ook geen termijn op kleven. 5 jaar geleden was die ambitie er absoluut niet, maar dat ligt nu anders. Als we er klaar voor zijn, doen we het!”
“Dan zijn extra sponsors wel nodig. Nu zijn we ook extra sponsors aan het binnenhalen om wat meer ruimte te creëren. Als we de stap hoger gaan zetten, zijn die extra investeerders zeker nodig. De belangrijkste en grootste sponsor is nog steeds Yves Maes van Containers Maes. Door de kantine die hij gebouwd heeft, hebben we onze jeugdwerking enorm kunnen uitbreiden. Zonder Yves zouden we niet staan waar we nu staan. De supporters hoeven geen bang te hebben dat er andere eigenaars zullen komen. De club verkopen, zullen we zeker niet doen. We willen de eigenheid blijven behouden.”
Je hebt blijkbaar zelf nog gevoetbald
“Ja, dat was bij Looi Sport op deze site trouwens en heb gevoetbald tot mijn 27 jaar. Ik was een verdediger en heb heel lang voor Looi Sport gespeeld en nadien voor KVK Beringen en Sparta Schaffen. Met wie je mij kan vergelijken? De betere versie van Steven Van Tilburg!” (lacht)
Ben je fier op de jeugdwerking van Thes?
“Zeker! We zijn één van de weinige clubs die een 4-sterren label heeft. Je wordt dan als club letterlijk binnenstebuiten gekeerd. Zo moeten er bijvoorbeeld leerlingbegeleiders, vertrouwenspersonen, techniektrainers, en looptrainers zijn. De nieuwe spelertjes en hun ouders zijn altijd onder de indruk als ze hier voor de eerste keer naartoe komen. Ik kijk enorm veel jeugdwedstrijden. Onze jeugdwerking is iets om trots op te zijn.”
Ben je fier op de G-ploeg van Thes?
“Absoluut! Er zijn een 80-tal G-voetballers ingeschreven. Wat Kristof (Maes) met zijn team brengt, is ongelooflijk. Die jongens en meisjes slaan geen enkele training over. Het is voetbal in de puurste vorm. Er is altijd veel vreugde als ze scoren of winnen en dat is dan niet gespeeld. Ik vind het heel mooi om te zien hoe zij voetbal beleven. Ze zijn 12 jaar geleden begonnen en die vraag destijds kwam van Kristof zelf. Ik heb direct ‘ja’ gezegd. Ze zijn begonnen met 7 spelers en nu is dat uitgegroeid tot een ploeg die zelfs Rode Duivels aflevert!”
Hoe belangrijk zijn vrijwilligers voor jou?
“Vrijwilligers zijn de kern en het hart van de club. Het engagement wat die mensen hebben, is fantastisch. We zien wel een grote kloof in de generaties van vroeger en nu. Het is niet meer zo vanzelfsprekend dan pakweg 20 jaar geleden en dat is wel jammer. Binnenkort trakteer ik alle vrijwilligers op een etentje en meestal is iedereen van de partij dan. Dat doe ik jaarlijks uit waardering voor die mensen.”
“Het zou wel fijn zijn om er nog wat extra te hebben. Hoe meer hoe beter natuurlijk, want nu zijn het meestal dezelfde die het werk doen en je kan hen er wat mee ontlasten. Daarom wil ik een warme boodschap brengen moesten er mensen geïnteresseerd zijn. Ook al kan je maar enkele uren per week. Alle hulp is zeker welkom. Als er mensen zich geroepen voelen, mogen ze mij altijd rechtstreeks bellen!”
Ben je gelukkig, getrouwd of gelukkig getrouwd?
“Alle drie! Het is nu mijn tweede huwelijk. Zonder Kaat zou ik hier niet zitten. Het is niet vanzelfsprekend om er zoveel tijd en werk in te steken. Ze laat mij dat allemaal doen en heeft er ook vrede mee. We zijn iets meer dan 10 jaar getrouwd en kennen mekaar al 14 jaar. Kaat komt heel veel naar de wedstrijden kijken en ziet ook graag voetbal. Anders zou dit ook niet blijven duren denk ik.”
Hoe zit het met uw nageslacht?
“Kaat heeft een zoon uit een vorig huwelijk en ik heb twee zonen uit mijn vorig huwelijk. Mijn oudste zoon (Robbe De Wit) heeft hier vroeger gevoetbald en mijn jongste zoon (Toon De Wit) en Kaat haar zoon (Michael Cartois) spelen allebei voor Thes. Robbe werkt bij Ernst & Young, Toon studeert voor handelsingenieur en Michael werkt bij GTS. Ze zijn alle drie vaak aanwezig op Thes. We hebben een echt voetbalgezin, zo heb ik ze graag!”
(vlnr: Michael, Kaat, Wendy, Toon en Robbe)
Tenslotte ga ik je vijf dilemma’s voorschotelen. Je trekt telkens één kaartje waar een dilemma opstaat en je kiest het meest passende voor jou.
Nike – Adidas
“Ik ga voor: ‘Adidas’. Duitse degelijkheid!”
Kruiden – Saus
“Ik weet dat het slechter is, maar ik ben een voorstander van: ‘Saus’. Ik ben echt wel een sauzenman. Ik ben zot van bearnaisesaus.”
Spreken – Luisteren
“Beide! Ik spreek wel graag en een goed gesprek kan zeker deugd doen. Luisteren is ook wel één van mijn pluspunten. Ze zijn allebei enorm belangrijk.”
Actiefilm – Sciencefictionfilm
“Ik ga onmiddellijk voor: ‘Actiefillm’, dat zie ik zeer graag. Ik heb onlangs nog de nieuwe film van Eddie Murphy op Netflix gekeken. Dat zijn fantastische films.”
Pringles – Doritos
“Hier neem ik: ‘Pringles’. De smaak van Doritos vind ik persoonlijk minder. Mijn favoriete smaak is Pickles. Voor mij mag het wel wat pikanter.” (lacht)
