Pas sinds dit seizoen is Voca een speler van Thes. Er lagen nog wat clubs op de loer, maar toch koos hij voor onze club uit Tessenderlo. Waarom? Kom dat en nog veel meer te weten in dit interview. We stelden 25 vragen aan onze 25-jarige flankspeler.
Dag Endrit, hoe gaat het met jou?
“Alles kan natuurlijk altijd beter, maar ik klaag zeker niet. Privé gaat het goed en daar ben ik wel tevreden over. Het kan eigenlijk vooral beter met het voetbalgedeelte. We zitten momenteel in een mindere periode als ploeg. Dat merk je de voorbije weken telkens weer. We spelen tegen kwalitatief mindere ploegen en dan zou je normaal altijd moeten winnen. Als ik het een cijfer moet geven ga ik toch voor een 7 op 10. Er is nog genoeg ruimte voor verbetering.”
Je woont nog thuis?
“Dat klopt, ik woon samen met mijn ouders. Ze hebben samen 4 zonen waarvan ik het derde kind ben. Mijn oudste broer verwacht binnenkort zijn eerste kind. Ik word dus nonkel en dat is wel iets nieuws voor mij. We zijn allemaal als familie wel trots op hem. We zijn ook wel familiemensen en ik probeer mijn moeder zoveel mogelijk te helpen. Ze is tenslotte de enige vrouw in het gezin.”
Waar ben je beginnen met voetballen?
“Ik woonde als kind in Nederland en ben beginnen voetballen in Rotterdam bij ‘DRL’. Dat is de afkorting van: De Rotterdamse Leeuw. Toen was ik 4 jaar volgens mij. Daarna ben ik naar Spartaan’20 gegaan. Zij waren een beetje de rivaal van ‘DRL’, maar het was op nog geen 50 meter van mijn ouderlijk huis. Ik moest enkel de straat oversteken en ik was er al.”
“Op mijn 8 jaar zijn we naar België verhuisd. Dan heb ik eerst 2 jaar bij Antwerp gespeeld. Na Antwerp was het VV Zundert en daar ben ik gescout door enkele Nederlandse profclubs. Dat waren: NAC Breda, PSV en Willem II. Toen heb ik de keuze gemaakt om naar NAC te gaan. Dat was ook het dichtst bij huis en daar heb ik mijn volledige jeugd gespeeld. Mijn doel vroeger was altijd om profvoetballer te worden. Ik ben nu 25 jaar en speel in 1e nationale dus het kan zeker nog.”
“Wat veel mensen niet weten is dat ik 4 jaar geleden nog in 3e provinciale bij Loenhout SK heb gevoetbald. Daarvoor ben ik even bij een tweedeklasser in Portugal gaan testen. Dat is uiteindelijk niks geworden en toen ben ik weer naar België teruggekeerd. In eerste instantie wou ik niet in 3e provinciale gaan voetballen, maar uiteindelijk heb ik die keuze toch gemaakt. Mijn makelaar is voorzitter van Loenhout en zo ben ik daar terechtgekomen. Hij is ook een goede vriend van mijn vader en ze hebben zelfs vroeger even samen gewerkt. Daar kreeg ik opnieuw zin om te voetbalen dus dat is uiteindelijk wel de juiste keuze geweest.”
“Na Loenhout SK ben ik naar KFC Zwarte Leeuw gegaan. Daar speelde ik twee seizoenen en daarna werd het Hoogstraten VV. Zij zijn trouwens de rivaal van KFC Zwarte Leeuw. Toen heb ik ook gemerkt wat er gebeurt als je naar de rivaal gaat. Ik kreeg wel wat negatieve berichten van supporters. Dat hoort er nu eenmaal bij. Het was een goed seizoen voor mij want ik was er topschutter en we werden kampioen. Dat gevoel om kampioen te worden, was echt top. Zeker omdat ik daar zelf een belangrijk aandeel in had. Dat was vorig seizoen en nu speel ik hier bij Thes. Met Thes ben ik trouwens de trainer tegengekomen die mij destijds bij NAC Breda aan de kant heeft gezet. Dat was Stijn Vreven die nu bij Dessel Sport zit. Hij weet nog wie ik ben, maar oogcontact maken is voor hem moeilijk blijkbaar.”
Je bent ook vaak te zien in de fitness?
“Op zich wel ja. Ik probeer vooral om mezelf sterker en sneller te maken. Dit seizoen heb ik jammer genoeg twee blessures gehad waardoor dat een beetje afgeremd werd. Dus het is wel belangrijk dat ik de oefeningen in de fitness blijf doen. Je merkt dat het heel veel wedstrijden zijn en het tempo ligt ook hoger dan vorig jaar wat normaal is. Ik probeer zeker 4 keer per week te gaan.”
Hoe ben je bij Thes terechtgekomen?
“Met Hoogstraten VV hadden we een wedstrijd tegen Sporting Hasselt. Toen zijn de trainer en een bestuurslid van Thes komen kijken. Ze hadden goede verhalen over mij en Mehdi (Naqqadi) gehoord. Het was toen trouwens onze beste wedstrijd van het seizoen. Ik scoorde twee doelpunten en Mehdi gaf twee keer de assist.”
“Daarna ben ik bij Thes op gesprek gegaan en na het eerste gesprek was ik al meteen overtuigd. Er was ook interesse van andere ploegen uit de reeks, maar het gevoel bij Thes zat al meteen goed. Spijt voor die keuze heb ik zeker niet. Het is wel aanpassen geweest voor mij, zeker ook omdat ik niet op mijn natuurlijke positie speel. Het liefst speel ik een rijtje hoger in een 4-3-3. De trainer speelt liever anders en dan luister ik ook naar hem. Elke week probeer ik mijn uiterste best te doen en het beste van mezelf te geven. Tijdens een wedstrijd, maar ook op training.”
Waarom heb je voor Thes gekozen?
“Ik ben een echte familieman, dus ik moet me ergens comfortabel voelen. Vertrouwen vind ik ook enorm belangrijk en al die dingen waren wel aanwezig hier. Thes gaf me meteen een goed gevoel en ikzelf voel me een deel van de familie. Ik ben hier nu nog geen jaar, maar toch voelt alles heel vertrouwd aan en ik heb met iedereen wel een klik.”
“Het is alleen jammer dat we nu als ploeg in die mindere periode zitten want dat verdienen we niet. Als voetballer hoort dat er nu eenmaal bij. Persoonlijk vind ik ook dat we niet op de plaats staan waar we eigenlijk horen te staan. Als we allemaal in vorm zijn en als team beter worden, verdienen we het zeker om een paar plaatsen hoger te staan.”
Ben je tevreden over jouw seizoen?
“In principe ben ik nooit tevreden. Alles kan natuurlijk altijd beter. Vorig jaar heb ik echt een topseizoen gehad met veel doelpunten en assists. Nu sta ik nog maar op één doelpunt dus dat kan zeker beter. De assists dit seizoen lopen wel goed, maar de doelpunten niet echt. Ik ben een aanvaller dus ik leef wel voor die doelpunten. Af en toe knaagt dat wel. Ik verwijt mezelf niks omdat ik niet op mijn natuurlijke positie speel. Dan is het logisch dat je statistieken wat minder zijn.”
“Als eerste seizoen hier ben ik zeker niet helemaal ontevreden. Ik zal nooit een doelpuntenmachine worden omdat ik een flankaanvaller ben. Ik moet het meer hebben van mijn acties en snelheid. Dat is ook mijn sterkte en dat weten ze hier. Hopelijk komen er nog wat doelpunten bij want ik mik op dubbele cijfers. 10 doelpunten zou mooi zijn. Er zijn nog wel wat wedstrijden te gaan dus zeg nooit nooit. Als ik moet kiezen tussen een assist of een doelpunt kies ik toch dat laatste.”
Je bent einde contract dit seizoen, heb je al nieuws voor ons?
“Eigenlijk wel ja. We hebben hier een akkoord bereikt met het bestuur om er nog één extra jaar bij te doen. Er is een goed gesprek geweest en ik ben zelf ook tevreden hier dus de keuze om te verlengen was niet moeilijk. Zoals ik al zei voel ik me hier echt deel van de familie.”
“Er is ook al een gesprek geweest met de nieuwe trainer van volgend seizoen. Hij heeft me opgebeld en duidelijk zijn visie verteld en ook wat hij van me verwacht. Ik zal volgend seizoen een rijtje hoger spelen waardoor ik nog gevaarlijker zal worden. Hij heeft me wel kunnen overtuigen om nog bij te tekenen. Nu weten de supporters het ook. Hier zijn best veel supporters en dat is altijd wel leuk. Ook zeker die kleine jongetjes die je net voor de aftrap nog komen aanmoedigen. Dat is allemaal nieuw voor mij, maar het is echt wel leuk dat ze je zo toeschreeuwen. Zoiets kan ik zeker appreciëren.”
Is Mehdi (Naqqadi) je beste vriend op het veld? Je kent hem nog van vorig seizoen.
“Hij is zeker een van de betere vrienden hier. Ik ken Mehdi nog van vorig jaar, maar we hebben ook gemeenschappelijke vrienden dus ik kende hem van vroeger al. We hebben een beetje hetzelfde karakter en voelen mekaar wel goed aan. Met de andere jongens hier heb ik ook een goede klik hoor. Er is niemand waarmee ik het niet kan vinden. Op zich zit dat hier wel goed. We hebben een heel goede groep hier.”
Waar zie jij jezelf binnen 5 jaar?
“Over 5 jaar ben ik 30 dus dan is het ook wel tijd om alleen te gaan wonen. De ware liefde ben ik nog niet tegenkomen dus dan kan ook nog, maar mijn toekomst komt later wel. Momenteel zet ik mijn familie op de eerste plaats. Dat zal ook nooit veranderen trouwens. Familie is het allerbelangrijkste in mijn leven en dat geldt zo voor veel mensen denk ik.”
“Ik hoop om binnen 2 jaar in 1B te spelen, dat is wel mijn ambitie. Volgend jaar wil ik mijn niveau hier bevestigen en nog belangrijker worden voor de ploeg. Niet alleen qua statistieken, maar ook qua spel. Hopelijk blijf ik heel het seizoen fit want ik wil graag zoveel mogelijk wedstrijden spelen voor deze mooie club.”
Wat is je lievelingseten?
“Nu ga ik mijn moeder blij maken. Ik hou heel veel van pasta’s, dat eet ik ook zeker twee keer per week. Het liefste eet ik spaghetti bolognese met de saus van mijn mama, zij heeft de allerbeste saus. Die eet ik al verschillende jaren en er is geen betere saus dan die van haar. Af en toe een Red Bulletje gaat er ook zeker wel in, maar hier overdrijf ik zeker niet. Ik drink het zeker niet dagelijks. Af en toe kan het mij wel smaken, zeker als die ijskoud is.”
Blijkbaar ben je fan van Real Madrid?
“Ja dat klopt. En ook van Feyenoord omdat ik in Rotterdam ben opgegroeid. Ik probeer zoveel mogelijk wedstrijden te volgen, maar als ik zelf wedstrijd heb, gaat dat natuurlijk niet. Als beide ploegen op hetzelfde moment spelen, kies ik toch voor Real Madrid omdat ze meestal tegen iets betere tegenstanders spelen. Mijn oudere broers zijn nog harder fan dan mij. Zij zijn echt wel ‘die hard’. Mijn favoriete speler is Benzema en ook wel Modric. Vroeger was dat Cristiano Ronaldo, maar die speelt er niet meer. Dit seizoen zijn het echt Benzema en Modric die er voor mij bovenuit steken.”
Welk moment van vroeger zal je nooit vergeten?
“Dat was bij mijn allereerste club ‘DRL’ in Rotterdam. We zijn ook kampioen geworden en die beelden heb ik nog steeds. Toen was ik al goed met de bal want ik dribbelde er alles en iedereen. Dat blijft een leuke herinnering ook al is het nu meer dan 15 jaar geleden. Sinds dat ik een klein jongetje was, ben ik al bezig met voetbal.”
Het staat 0-0 in minuut 89 en Thes krijgt een penalty, wie mag die trappen van jou?
“Ikzelf natuurlijk! Ik wil graag zoveel mogelijk doelpunten maken. Jammer genoeg sta ik dit seizoen niet op de penaltylijst, maar dat zijn keuzes van de trainer en dit moet ik accepteren. Ik heb ook nog nooit een penalty gemist als voetballer. Nu staat Tibeau (Swinnen) als eerste op de lijst. Hij kan dat ook wel goed, dus daar heb ik geen probleem mee.”
Het staat 0-0 in minuut 89 en Thes krijgt een vrije trap, wie mag die trappen van jou?
“Op de linkerkant zou ik ook voor Tibeau (Swinnen) kiezen. Hij heeft wel een goede trap. Net zoals zoveel spelers eigenlijk. Op de rechterkant kies ik dan voor mezelf en Wout (Coomans) op plaats 2. We hebben beide een goede traptechniek en Wout heeft ook al bewezen dat hij dat kan. Al zou ik natuurlijk ook zelf graag eens een vrije trap nemen, nu krijgt Wout de voorkeur op mij. Elke donderdag blijven Wout en ik langer op het veld om vrije trappen te oefenen na de training.”
Tenslotte ga ik je vijf dilemma’s voorschotelen. Je trekt telkens twee kaartjes waar een dilemma opstaat en je kiest het meest passende voor jou.
Nooit je geboorteland kunnen verlaten – Alles wat je eet is koud en niet gekookt
“Dan heb ik liever: ‘Nooit je geboorteland kunnen verlaten’. Ik ben geboren in Nederland maar heb een Albanese afkomst. Ik kom uit Kosovo, maar dan zou ik toch liever nooit mijn geboorteland kunnen verlaten. Het meeste voedsel moet wel warm of gekookt zijn en ik ben sowieso al geen fan van koud eten.”
Je haar zit altijd slecht – Je kan nooit meer de waarheid vertellen
“Doe dan maar: ‘Je haar zit altijd slecht’. Liegen is nooit goed ook al is het misschien pijnlijk om de waarheid te zeggen. Ondanks dat ik niet graag heb dat mijn haar slecht zit, maar liegen is nog altijd slechter. Mijn haar moet altijd goed zitten, lekker strak naar achteren.”
Weten wanneer je dood gaat – Alles wat je aanraakt verandert in steen
“Wat een moeilijke vraag! Toch ga ik voor het eerste: ‘Weten wanneer je dood gaat’. Als alles wat je aanraakt in steen verandert, is heel je vertrouwde omgeving een grote puinhoop. Dat wil ik dan liever niet. Weten wanneer je doodgaat lijkt me ook wel niet echt prettig. Als ik dat wel zou weten, wil ik nog graag een stukje van de wereld zien. Ik heb al beelden gezien van Bali en dat is echt wondermooi. Daar moet ik echt eens geweest zijn.”
Je bent voor altijd 5 jaar oud – Nooit meer internet
“Hier neem ik: ‘Je bent voor altijd 5 jaar oud’, hoe jonger hoe beter zeggen ze. Geen zorgen, geen verantwoordelijkheden en alleen wat letten op jezelf. Internet vind ik niet zo belangrijk hoor. Het hoort nu wel in de tijd waarin we leven, maar ik kan gerust zonder internet. Er zijn belangrijkere dingen dan dat.”
Er bestaat geen kleding in jouw maat – Je hebt helemaal geen haargroei meer
“Deze is ook best moeilijk. Toch ga ik voor: ‘Je hebt helemaal geen haargroei meer’. Kledij van een maatje groter dragen is nu ook geen ramp. Ik heb mooi donker haar en daar ben ik ook best tevreden over. Vooral als ik wedstrijd heb, moet mijn haar altijd wel perfect zitten.”
