Op 27 augustus 2022 speelde hij zijn eerste wedstrijd voor Thes. Na dit weekend zit hij aan 75 wedstrijden voor de club in geel en blauw. Intussen heeft de 28-jarige dribbelkont heel wat harten veroverd en het hart op de juiste plaats. Een man van geen woorden, maar daden. Gelukkig maakte hij voor ons een uitzondering. De antwoorden kwamen er even spontaan uit als zijn glimlach.
Heb je het naar je zin bij Thes?
“Jazeker! Het is nu mijn derde seizoen hier en Thes is de beste amateurclub vind ik. Alles is hier goed geregeld en ik voel me er heel goed. Ik zou niet naar een andere amateurclub op dit niveau kunnen gaan. Ik rij nu ongeveer één uur en tien minuten naar Thes, maar heb er geen problemen mee. Bij mijn eerste contract tekende ik direct voor twee jaar omdat ik onmiddellijk verkocht was. Tussen mij en Thes was het liefde op het eerste gezicht.”
Wie heeft je kunnen overtuigen om naar Thes te komen?
“Dat is wel een mooi verhaal. Ik speelde een goed seizoen bij Hoogstraten VV en we werden kampioen. Er was veel belangstelling voor mij en ik twijfelde. Wendy De Wit kwam op bezoek bij mijn familie en heeft toen zelfs meegegeten. Hij was heel erg geïnteresseerd in mij en mijn familie. Ik merkte dat hij veel moeite deed voor mij en dat heeft wel een gevoelige snaar geraakt. Daardoor heb ik besloten om voor Thes te kiezen. Hij is een heel goede man en heeft een hart van goud. Je wordt hier niet gezien als een nummer en dat vind ik enorm belangrijk.”
“Dirk Thoelen (sportief directeur) was ook een belangrijke persoon in mijn keuze geweest. Ik ken Dirk al 10 jaar. Op mijn 17e kreeg ik dankzij hem een stage bij KVC Westerlo. Ik mocht er gaan spelen, maar mijn toenmalige club wilde mij niet laten gaan. Toen ik hier kwam praten, was Dirk er ook en ik kreeg meteen terug een warm gevoel. Ik ben een gevoelsmens en als ik ergens een goed gevoel krijg, doe ik er alles voor.”
Wat is je mooiste doelpunt voor Thes?
“Dat is toch wel het doelpunt tegen KSK Heist. We speelden er met 8 reservespelers omdat we met veel geblesseerde en geschorste spelers zaten. Het was een schot van heel ver en het veld was zeker niet optimaal. Als ik op de rechterkant sta, probeer ik vaak naar binnen te komen en met links op doel te schieten. Dat probeerde ik toen dus ook en die bal ging er heel mooi in. Jammer genoeg hebben we de wedstrijd wel verloren.”
“Ik denk wel dat ik nog mooiere doelpunten kan maken. Als ik vertrouwen heb, ben ik tot veel in staat. Af en toe speel ik op een andere positie dan dat ik gewend ben. De coach en Bart Vanhoudt (sportief directeur) zagen me graag als vleugelverdediger. In het begin was ik er niet voor te vinden, maar nu ben ik helemaal verkocht. Het is echt leuk en kan er veel acties maken. Ik heb wel al wat assists op die positie gegeven dit seizoen en dat wil zeggen dat de ploeg er ook iets aan heeft.”
Veel jeugdspelers hebben jou als favoriete speler, hoe komt dat?
“Ik ben wel een straatvoetballer en dat zien kinderen graag. Ik ben ook jong geweest en weet hoe het is om oudere spelers te zien voetballen. Als ik scoor, zoek ik ze meestal op om samen te vieren. Na de wedstrijd komen ze vaak naar me toe om wat te praten of om een foto te vragen. Het is voor die jongens heel leuk en als ik ze daarmee een plezier doe, is dat een kleinigheidje. Er vroeg mij onlangs iemand of ik een speciale viering wilde doen. Bij mijn doelpunt tegen KFC Merelbeke deed ik voor hem de Chill Guy.”
Heb je nog sportieve ambities?
“Ja hoor. Ik wil altijd overal het maximale ergens uithalen. Met Thes wil ik zo hoog mogelijk eindigen. We geven soms onnodig punten weg en dat is wel jammer. Er is geen enkele ploeg die wij niet aankunnen. Soms ontbreekt het wat aan geluk. Ik zou graag nog hogerop gaan en proberen om profvoetballer te worden. Er zijn heel wat jongens geweest die ik die stap heb zie maken. Hard werken, wordt altijd beloond. Ik zal altijd hard werken en hopelijk wordt dat bij mij ook nog beloond.” (knipoogt)
Ben je tevreden over je lengte?
(lacht) “Zeer zeker. Ik ben beginnen voetballen bij SV Advendo en daarna bij NAC Breda. Ik was snel en technisch, maar ook de kleinste speler van het team. Uiteindelijk ben ik moeten vertrekken omdat de club wilde besparen. De reden die ik kreeg, was omdat ik te klein was. Als jonge speler is het heel moeilijk om dat te aanvaarden. Het grappige was wel dat ik de jaren nadien opeens heel hard ben gegroeid en kreeg zelfs groeipijnen. Op enkele maanden tijd ben ik van de kleinste van het team naar één van de grootste gegaan.”
“Ik vind het nog steeds geen leuke herinnering en als ze mij ooit zouden vragen om er terug te gaan spelen, zal ik dat niet doen. Toen ik bij Hoogstraten VV speelde, hebben ze mij een tijdje gevolgd. Ze zijn misschien vroeger iets te snel geweest in hun conclusies? Toen ik destijds tegen NAC Breda moest spelen, was dat altijd met het mes tussen de tanden. Ik wilde laten zien dat ze verkeerd waren.”
Wat doe je bij Sterren van Morgen?
“Sterren van Morgen is een stichting in Breda waar ik ook zelf ben beginnen voetballen. Ze proberen jongeren van straat te halen en op het juiste pad te brengen. Ik was 6 jaar toen ik er begon en ben er nu als ambassadeur nog steeds actief. Ik ben er vaak op trainingen en het is mooi om te zien hoe ze dat waarderen. Als ik die jongens zie, zie ik mezelf als kind. Ik doe het volledig vrijwillig en vind het ook een soort van verplichting omdat ik er zelf lang heb gespeeld.”
“Ze hebben al heel wat leuke wedstrijden gespeeld en zelfs kunnen winnen van PSG. Er zit heel veel talent in die jongens, maar ze hebben jammer genoeg niet de middelen om bij een club te gaan spelen. Ik ben al 7 jaar ambassadeur en zie per seizoen zo’n 20 spelers die mogen gaan testen bij clubs zoals: PSV, FC Twente en Ajax en dat maakt me heel fier. De bekendste speler is misschien wel Virgil van Dijk die er ook nog gespeeld heeft.”
“Af en toe komen er sommige jongens naar mijn wedstrijden kijken en dat is oprecht heel leuk. Ik ben trouwens nog iets leuks van plan voor hen. Ik wil ze graag allemaal uitnodigen om hier te komen kijken en ga dan een busje huren zodat ze vervoerd kunnen worden. Ik moet dat nog bespreken met een vriend, maar dit seizoen gaat dat zeker nog gebeuren!”
Wie is je grootste fan?
“Dan denk ik toch wel mijn vader. Hij is vroeger als gastarbeider naar Nederland verhuisd en heeft altijd heel hard gewerkt. Tijdens zijn pensioen is hij naar elke training en wedstrijd komen kijken. Het maakte niet uit of hij 5 of 150 kilometer moest rijden. Toen hij nog werkte, kon dat niet en als kind is dat wel jammer natuurlijk. Momenteel sukkelt hij wat met zijn gezondheid. Als hij terug beter is, zal hij weer van de partij zijn. Mijn vader is mijn beste vriend en zijn mentaliteit is super. Ik heb van hem geleerd om altijd hard te werken. Het heeft hem ook gebracht waar hij nu staat.”
Wil je graag kinderen?
“Zeker! Ik hou van kinderen en vind het leuk om kinderen aandacht te geven. Ik zou graag vijf kinderen willen. Ze hoeven geen voetballer te worden. Als ze maar gezond en gelukkig zijn. Momenteel zijn er nog geen plannen, maar in de toekomst komen die er wel. Ik kijk er nu al naar uit.”
Tenslotte ga ik je vijf dilemma’s voorschotelen. Je trekt telkens één kaartje waar een dilemma opstaat en je kiest het meest passende voor jou.
Snor – Baard
“Dan ga ik wel voor mijn: ‘Baard’, maar eigenlijk is dat meer een sikje. Die laat ik meestal wel staan.”
Namiddagwedstrijd – Avondwedstrijd
“Zeker een: ‘Avondwedstrijd’. Een namiddagwedsstrijd vind ik helemaal niks. Ze zijn meestal op zondag en dan heb je niks meer aan je weekend.”
Chips – Koekjes
“Chips eet ik helemaal niet vaak dus neem ik: ‘Koekjes’. Ik hou van Marokkaanse thee en daar zijn meestal koekjes bij. Ze heten chebakia.”
Dubbel zo snel lopen – Dubbel zo hoog springen
“Hier kies ik voor: ‘Dubbel zo snel lopen’, want wat heb je er aan dat je dubbel zo hoog kan springen? Liever sneller lopen omdat ik van dribbelen hou.”
Haaland – Mbappé
“Deze is best moeilijk. Ik neem: ‘Mbappé’, omdat hij technisch veel sterker is en een leuke speelstijl heeft.”
